วันพฤหัสบดีที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2564

Sincerely / TRUE




Sincerely / TRUE




知らない言葉を 覚えていくたび

shiranai kotoba wo oboeteiku tabi

ทุกครั้งที่ฉันกำลังจดจำคำศัพท์ที่ไม่รู้จัก

おもかげのなか 手を伸ばすの

omokage no naka te wo nobasu no

ฉันก็ได้ยื่นมือไปหาภาพของคุณในความทรงจำ 




だけど一人では 分からない言葉も

dakedo hitori de wa wakaranai kotoba mo

แต่ว่ามันก็อาจจะมีคำศัพท์ที่ฉัน

あるのかもしれない

aru no kamo shirenai

ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตัวคนเดียวอยู่ก็ได้




さよならは 苦くて

sayonara wa nigakute

คำว่า ‘ลาก่อน’ มันช่างขมขื่น

アイシテルは 遠いにおいがした

aishiteru wa tooi nioi ga shita

และคำว่า ‘ฉันรักเธอ’ ฉันได้กลิ่นมันมาแต่ไกล

例えようのない この想いは

tatoe you no nai kono omoi wa

ความรู้สึกนี้ที่ไม่มีสิ่งใดมาเทียบได้

とても怖くて だけど とても愛おしくて

totemo kowakute dakedo totemo itooshikute

มันช่างน่ากลัว แต่มันก็ช่างมีค่าเหลือเกิน




わたし なんで 泣いているんだろう

watashi nande naiterun darou

ทำไมตัวฉันถึงร้องไห้ออกมากันนะ

心になんて 答えたらいい?

kokoro ni nante kotaetara ii?

ฉันควรจะตอบหัวใจของตัวเองอย่างไรดี?

言葉はいつでも 語るでもなくて

kotoba wa itsudemo kataru demo nakute

คำพูดไม่ได้ถูกบอกเล่าออกมาอยู่ตลอดเวลา

そこにあるばかり つのるばかり

soko ni aru bakari tsunoru bakari

มันเอาแต่อยู่ตรงนั้น และแรงกล้าขึ้น

わたしは あなたに 会いたくなる

watashi wa anata ni aitaku naru

ฉันรู้สึกอยากพบคุณเหลือเกิน




きれいな言葉を 覚えていくたび

kirei na kotoba wo oboeteiku tabi

ทุกครั้งที่ฉันกำลังจดจำคำศัพท์ที่สวยงาม

自分のことが 嫌になりそう

jibun no koto ga iya ni narisou

ฉันก็รู้สึกเหมือนจะไม่ชอบตัวเองขึ้นมา

だけど背を向けちゃ いけない言葉も

dakedo se wo mukecha ikenai kotoba mo

แต่ว่ามันก็อาจจะมีคำศัพท์ที่ฉัน

あるのかもしれない

aru no kamo shirenai

ไม่อาจหันหลังให้ได้อยู่ก็ได้




かなしみは 冷たく

kanashimi wa tsumetaku

ความเศร้าโศกนั้นช่างหนาวเหน็บ

ありがとうは ぬくもりに色づく

arigatou wa nukumori ni irozuku

แต่คำขอบคุณนั้นแต่งแต้มสีสันด้วยความอบอุ่น

形のないもの 触れるたびに

katachi no nai mono fureru tabi ni

ทุกครั้งที่ฉันสัมผัสสิ่งที่ไร้รูปร่าง

あなたの声が 胸のおくで 響いているの

anata no koe ga mune no oku de hibiiteiru no

เสียงของคุณก็ดังกังวานอยู่ภายในใจ




書きかけてはやめた

kakikakete wa yameta

ฉันหยุดเขียนและปล่อยให้

あて先のない手紙は

atesaki no nai tegami wa

จดหมายที่ไม่ได้จ่าหน้าซอง

風に揺れる

kaze ni yureru

ปลิวไปตามสายลม

届けたい人の街まで

todoketai hito no machi made

จนกว่าจะถึงเมืองของคนที่ฉันอยากส่งไปให้ถึง

始まりの 終わりを 伝えるために

hajimari no owari wo tsutaeru tame ni

เพื่อบอกกล่าวจุดสิ้นสุดของการเริ่มต้น




生きること やめないこと

ikiru koto yamenai koto

ฉันไม่ล้มเลิกที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

あなたに 今日を 誇れるように

anata ni kyou wo hokoreru you ni

เพื่อให้คุณได้ภูมิใจกับตัวฉันที่เป็นอยู่ในวันนี้




わたし なんで 泣いているんだろう

watashi nande naiterun darou

ทำไมตัวฉันถึงร้องไห้ออกมากันนะ

心になんて 答えたらいい?

kokoro ni nante kotaetara ii?

ฉันควรจะตอบหัวใจของตัวเองอย่างไรดี?

言葉はいつでも 語るでもなくて

kotoba wa itsudemo kataru demo nakute

คำพูดไม่ได้ถูกบอกเล่าออกมาอยู่ตลอดเวลา

そこにあるばかり つのるばかり

soko ni aru bakari tsunoru bakari

มันเอาแต่อยู่ตรงนั้น และแรงกล้าขึ้น

わたしは あなたに 会いたくなるよ

watashi wa anata ni aitaku naru yo

ฉันรู้สึกอยากพบคุณมากเหลือเกิน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น